Кум, избран при крштевањето како духовен отец или сведок на бракот, симболизира длабока и трајна врска што наликува на семејство. Кумството, како посебен облик на сродство, ги прeминува границите на обичниот однос и се издигнува до највисоките сфери на верност.
Кога мислиме на кум или кума, првата асоцијација е неизмерно пријателство, непоколеблива поддршка и сигурност. Преку овој однос, пријателството добива нова димензија. Станува света и нераскинлива врска.
Но, дали некогаш сте се запрашале што ќе се случи ако не прифатите да бидете кум?
Едно древно верување вели дека одбивањето на оваа чест може да донесе несреќа и осаменост.
Легендите зборуваат дека ако некој одбие да биде кум на свадба, никогаш нема да ја најде сродната душа и ќе биде следен од неуспеси во љубовта. Исто така, се верува дека одбивањето да се спонзорира крштевањето на дете може да значи дека никогаш нема да имате семејна среќа бидејќи не сте биле подготвени да преземете голема духовна обврска.
Верскитe аналитичари од овиe наши балкански простори, објаснуваат дека кумот на крштевањето се колне пред Бога дека ќе се грижи за детето, преземајќи целосна одговорност, особено ако нешто се случи со неговите родители. Кумот станува старател на детето иако според законот старетелството е доделено на блиските роднини.
Во денешно време, оваа улога често се гледа низ призмата на финансиската способност. Многумина размислуваат дали имаат доволно средства да ја оправдаат оваа улога. Повторно, верските аналитичари истакнуваат дека изборот на кум врз основа на финансиска состојба е далеку од вистинската суштина на православието.
Кумството е нераскинлива духовна врска која треба да се цени и негува. Кумството, како посебен облик на сродство, ги прeминува границите на обичниот однос и се издигнува до највисоките сфери на верност.