„Еден Каранфил – Навистина Е Доволен? 8 Март!“ Темата е резервирана за машката популација. Прашањето е: дали еден каранфил на 8-ми Март навистина кажува „ја почитувам твојата сила“? Или е само годишен потсетник дека жените заслужуваат повеќе од симболичен поклон?
Жените не се „нежен пол“, тие се сила што ја држи оваа планета во рамнотежа. Тие се мајки, сестри, пријателки, лидери – и да, понекогаш и сопствени шефови. Но, истовремено, тие се и оние што се борат за својот глас, за својата плата, за своето право да бидат слушнати и почитувани.
Историјата ни покажува дека ништо не им било дадено – тие морале да го освојат. Правото на глас? Извојувано. Правото на образование? Истото. Денес, битките се различни, но не и помалку важни. Празничните зборови не значат ништо ако зад нив не стои реална промена.
Да поставиме подобро прашање: „Како може секој ден да се почитуваат жените?“ Одговорот е во акциите – еднакви можности, еднаква плата, еднаков глас. Почитување што не завршува на 9 – ти март со еден каранфил во вазната.
Секој 8 Март е потсетник – не на подароците, туку на борбата што продолжува. Дали празникот е само формалност или вистинско признание? Тоа не се мери со бројот на цвеќиња, туку со начинот на кој жените се третирани секој ден во годината.
Затоа, ако денес купиш цвеќе, направи го тоа од срце. Но утре? Утре направи нешто што вистински значи – поддржи, слушај, препознај ја борбата. Не ѝ кажувај на жената дека е силна – создај свет во кој нема да мора да се докажува постојано.
Еден каранфил е убав гест, но вистинската почит е во делата – секој ден, не само на 8 Март. Дури и најубавото цвеќе овенува, но вистинската поддршка трае. Светот не се менува со симболични гестови, туку со конкретни чекори. Почитта е одлука, а не традиција.
пишува: Ромина Марковска
