Бидермаер: зошто невестите го носат? Бидермаер е традиционален цветен аранжман кој го носат невестите на денот на венчавката. Тоа не е само декоративен детал. Носи длабока симболика и традиции со корени од античките времиња, кога цветовите биле користени како симбол на плодност, среќа и нов почеток.
Иако стилот наречен „бидермаер“ потекнува од германскиот израз „Biedermeier“ и се однесува на уметнички и дизајн стил од 19-тиот век, значењето на зборот има длабоки корени во античките традиции. Античките Грци, Римјани и Египќани носеле миризливи билки и зачини на свадбите за да ја спречат лошата среќа, што е рана форма на примената на истиот концепт.
Во текот на историјата, невестите ширум светот носеле различни цветни аранжмани на нивните свадби.
Комбинацијата на цвеќиња и растенија од ова време веројатно ќе изгледа прилично едноставно во споредба со разновидноста на букети достапни денес. Цвеќето, секако беше еден од придружните елементи на церемониите. Без разлика дали било во форма на букети или венци на главите на невестата и младоженецот, цвеќето симболизирало нов почеток, среќа и верност.
Вообичаени биле додатоците како копар – афродизијак; рузмарин – верност; пченица – плодност; бршлен – нераскинлива врска; мајчина дучица и босилек – заштита.
Застрашувачки среден век
Друга важна причина зошто невестите првично почнале да носат букети пред неколку векови е опојниот мирис на цвеќето. Всушност, опојниот мирис ги маскирал околните непријатни мириси во време кога капењето не било толку вообичаено. Венци и букети цвеќиња се користеа за да се неутрализира мирисот на смрт за време на чумата. Интензивни состојки и мириси, како што се лук и зачини, би се додале на цветните аранжмани за да се оттргнат злите духови и да се одврати сета лоша среќа или проклетство што може да им наштети на младенците.
Во овој период се разви и почетокот на традицијата на фрлање на букети. Се сметало дека допирањето на невестата или бегањето со парче од венчаницата носи среќа и привлекува љубов кон следната млада дама. Фрлањето на букетот било измислено и како стратегија за бегство на невестата од овие обичаи. Овој чин ќе го одвлече вниманието на другите гости и невестата ќе ја напушти церемонијата незабележана.
Елизабетанска ера
Во Елизабетанската ера, букетите добиваат повеќе декоративна намена. Малите букети станаа задолжителна свадбена обврска, а на гостите им беа поделени и помали букети. „Тренди“ невестите почнаа да носат џвеќе во своите елаборирани фризури, како дополнителен моден додаток. Пред тоа, невестите ја носеа пуштена косата.
Викторијанска ера
Дури во Викторијанската ера бил користен бидермаерот што го знаеме денес. Симболиката на цвеќињата била многу популарна во тоа време. Невестите можеа да ги пренесат своите чувства преку нивниот специфичен избор на тип на цвет.
Современи букети
Со оглед на тоа што денешните невести не се толку загрижени за криењето на лошите мириси или чувањето на злите духови, главната цел на букетот овие денови, е да биде убав додаток за да се комбинира со остатокот од свадбениот декор. Симболиката и значењето на одредени цвеќиња и натаму се присутни и влијателни. Можеби не во иста мера како за време на Викторијанската ера, тие и денес играат значајна улога при изборот на свадбени букети.
За среќа, денес секоја невеста има целосна слобода да избере што ќе претставува нејзиниот свадбен букет или бидермаер. Доколку не може да се одлучи, секогаш може да се повика на традиционалното значење.