„Се умира ли од премногу сакање“, претставува длабоко истражување на концептот на љубовта во својата најинтензивна форма.
Во срцето на македонската литература, секое ново дело има потенцијал да го дефинира времето во кое е создадено. Ние, како портал, не сме литературни критичари, но сме воодушевени од поемата „Се умира ли од премногу сакање“ од Зоран Пејковски која ја претставува 2024 година на еден необичен и значаен начин.
„Се умира ли од премногу сакање“, прва книга на годината објавена од издавачката куќа „ПНВ – публикации“ од Скопје. Посветена е на бардот на македонската книжевност, великанот – Петре М. Андреевски, по повод 90 – годишнината од неговото раѓање.
Оваа поема носи со себе литературна длабочина и длабоко емотивно значење. Пејковски ја истражува комплексната природа на љубовта, трагедијата и историската судбина на Македонија. Со 25 пеења, поемата ги комбинира личните и колективните страданија на македонскиот народ. Создава спектакуларен контекст за разбирање на љубовта и патриотизмот.
Рецензиите на академиците Катица Ќулаковска, Јордан Плевнеш и Владимир Илиевски ја истакнуваат нејзината сложеност. Ќулаковска го слави богатството на патриотската интонација, додека Плевнеш ја нагласува пост-модернистичката димензија на поемата и нејзината врска со македонската историја и култура.
Ова е повеќе од поезија: микс од љубов, трагедија и историска судбина. Содржината на поемата ги отвора портите на македонската литература кон нови димензии. Ние само ги споделуваме нашите впечатоци и ги охрабруваме сите љубители на литературата да се изгубат во поетскиот свет ма Пејковски. Овде, секој стих е илустрација на вечната борба на човекот со својата љубов и судбина.
За сите љубители на литературата и поезијата, „Се умира ли од премногу сакање“ е обврска за читање. Овде се открива магијата на поетското наследство: / Дениција, доаѓаше од секаде/ како што дишеше таа/ така растеше и дневната температура/,..ги соединуваше бродовите со морето, морето со копното./
Се умира ли од премногу сакање?
пишува: Ромина Марковска
