Во мозаикот на македонската литература, едно име блеска со силна светлина – Петре М. Андреевски. Неговото дело е преполно со убавина, радост и тага – сè она што ја прави нашата човечка состојба толку уникатна и неповторлива.
Петре М. Андреевски, роден за да пишува
Андреевски е роден во 1934 година во село Слоештица, Демирхисарско, во срцето на Македонија. Неговото детство е обоено со мирисите и звуците на македонското село, а тоа се одразува и во неговото творештво. Андреевски не e само поет и писател. Овој човек е хроничар на македонскиот народ, неговите борби, радости и таги.
„Пиреј“ – Симбол на издржливост
Едно од најпознатите дела на Петре М. Андреевски е „Пиреј“, вистинска сага за македонскиот народ. Во овој роман, Андрееевски го раскажува животот на обичните луѓе кои се борат против сите неприлики што ги носи животот. Како пирејот кој издржува сè, така и неговите ликови продолжуваат напред, без оглед на сите тешкотии.
„Дениција“ – поезија на љубовта кон жената
Во „Дениција“ , Петре М. Андреевски ја прикажува љубовта како сила која ги надминува сите препреки и останува вечна. Оваа година „Дениција“ полни 50 години од нејзиното прво издавање и сеуште ја воодушевува читателската публика: длабока, емотивна и полна со симболика која допира до длабочината на душата: „…/И заради неа јас почнав одново да верувам во бога/Преку дневните весници сакав да се откажам/од сите роднини/што не веруваа дека нејзиниот бакнеж/може да лекува и разболува./Од неа јас дознав и што мисли земјата за небото/и кога има воздухот мака./Оти како што дишеше таа,/така растеше дневната температура.“
Наследството на Петре М. Андреевски
Петре М. Андреевски почина во 2006 година, но неговото дело продолжува да живее. Неговите книги се читаат и денес, а неговите стихови се рецитираат на бројни поетски вечери. Тој останува вечна инспирација за сите идни генерации на македонски писатели и поети.
Петре М. Андреевски е легенда, симбол на македонскиот дух и издржливост. Делата на Андреевски се вонвременски и продолжуваат да ни покажуваат што значи да се биде човек, да се љуби и да се преживува. Неговите зборови ќе одекнуваат уште многу години во иднината и ќе потсетуваат на убавината и трагедијата на животот.
Во продолжение уживајте во „Умилкување“ и грандиозните стихови на маестралниот вонвременски автор.
