Нена Колумни

Тоа утро, на изглед рутинско, го почнав како и многу други. Кафе – продавница… Но, знаев. Деновите се наближуваа. Воздухот мирисаше на густо лето, и

Пред некој ден дури тоа малечко нежно раче, понекогаш бељаџивче, ама да не избегаме од клишето, не дека е наше, најубаво е, ме стегаше со

Веќе е 4 часот наутро. Проклета недела, а ќе биде уште попроклет понеделник. Кога сфаќаш дека само 2 часа си поспал. Колумнава ќе ја закажам

Испи кафе… Утринско. Се будеше во 5 сабајле и знаеше така да се дотера, со испеглана кошула, убаво палто, кравата и парфем кој до крај

Си имам јас пријатели со кои решаваме дилеми. Уз кафе, или винце или на крај… Пријатели кои си ги имаш како сопствени мисли (гости) низ

Кога бев дете, знаев да заплачам ако на репертоар немаше детска претстава. И како велат, еднаш кога ќе пораснеш нема враќање назад. Затоа решив да

„Можеш ли да се потсетиш кој беше пред да ти каже светот кој треба да бидеш?“ Не му простувам на оној кој не го сака