Бебињата на возраст од четири месеци можат да имаат смисла за тоа како нивните тела комуницираат со просторот околу нив. Ова го тврдат новите истражувања на Универзитетот во Бирмингем.
Наодите, објавени на 21ви ноември 2023 година во Scientific Reports, фрлаат нова светлина за тоа како се развива самосвеста. Експертите од Birmingham BabyLab им покажаа на бебињата топка на екранот што се движи кон или подалеку од нив. Кога топката беше најблиску до нив на екранот, на бебињата им беше претставен „допир“ – мала вибрација на рацете, додека нивната мозочна активност се мери. Собирањето податоци за студијата беше спроведено во Голдсмитс, Универзитетот во Лондон.
Истражувачите откриле дека од само четири месеци, бебињата покажуваат зголемена соматосензорна (тактилна) мозочна активност кога на допирот му претходи предмет кој се движи кон нив.
Д-р Џулија Ориоли, научен соработник по психологија на Универзитетот во Бирмингем, кој ја водеше студијата, подвлекува :
„Нашите наоди покажуваат дека дури и во првите неколку месеци од животот, пред бебињата воопшто да научат да посегнуваат по предмети, мултисензорниот мозок е поврзан. Да се направи врска помеѓу она што бебињата го гледаат и она што го чувствуваат. Тоа значи дека тие можат да го почувствуваат просторот околу нив и да разберат како нивните тела комуницираат со тој простор. Ова понекогаш се нарекува периперсонален простор.
Се разбира, луѓето го прават тоа цело време како возрасни, користејќи ги нашите комбинирани сетила. За да согледаат каде се наоѓаме во вселената и правејќи предвидувања за тоа кога ќе допреме некој предмет или не. Но, сега кога знаеме дека бебињата во раните фази на нивниот развој почнуваат да покажуваат знаци за тоа, отвораат прашања за тоа колку од овие способности се научени или вродени.
Истражувачите, исто така акцентираат како неочекуван „допир“ ќе влијае на некои од постарите бебиња во студијата.
Тие откриле дека кај бебињата на возраст од осум месеци кога на допирот на нивната рака му претходела топката на екранот која се оддалечувала од нив, мозочната активност на бебињата покажува знаци дека се изненадени.
Ендрју Бремнер, професор по развојна психологија, коментира:
„Гледањето на постарите бебиња како изненадени одговори сугерира дека тие не го очекувале допирот поради визуелната насока во која се движи предметот. Нивните мозоци конструираат пософистицирана свест за тоа како нивното тело постои во просторот околу нив“. Истражувачите ќе ја следат оваа студија со помлади и постари учесници.
Истражувањето со возрасни може да ги осветли видовите на мозочни активности кон кои се развиваат доенчињата. Тие, исто така, се надеваат дека ќе можат да видат дали има рани знаци на овие „мултисензорни“ способности кај новородените бебиња.
Д-р Ориоли заклучи:
„Предизвик е да се работи со новороденчиња, бидејќи тие поминуваат толку голем дел од своето време на спиење и јадење, но ние почнуваме да имаме одреден успех работејќи со оваа возрасна група и ќе биде фасцинантно да се види ако бебињата стари само неколку дена ги имаат основите на чувството за нивните тела во вселената. Ако е така, би можело да биде дека го гледаме потеклото на човечката свест“.
Свесноста е комплексен феномен. Истражувањата продолжуваат да се развиваат. А новите технологии и методи на истражување продолжуваат да ја обогатуваат сликата за свесноста и нејзиното функционирање.