Кога магарето со две вреќи злато станува генерал, честa и идеалите се ставаат на пауза. Колумна што погаѓа директно во совеста.
Злато што преминува тврдини
Со две вреќи злато денес се освојуваат тврдини без потреба од војна. Некогаш се мислеше дека тврдините се освојуваат со војска, со стрели и катапулти. Денес, не треба да се пука… или барем не секогаш со стрели и топови. Но сепак, се пука – и тоа со модерно оружје, а војни и денес се водат. Како и да е, покрај сите тие битки, доволно е едно магаре – ако е натоварено со две вреќи злато – да ја премине тврдината. Тогаш, не разбирам зошто пак се пука? Всушност, разбирам – се продава оружје.
Чест и морал на продажба
Оваа стара мудрост, често припишувана на Филип II Македонски, потекнува од афоризам што вели: „Нема толку голема тврдина што едно магаре со две вреќи злато не може да ја помине.“ Тоа не е само приказна за корупција. Повеќе од јасно е дека станува збор за длабока лекција за човечката природа – за тоа колку лесно забораваме на принципите кога некој ќе ги допре нашите желби или стравови со нешто сјајно.
Современи војни и модерно оружје
Денешните тврдини не се од камен. Тие се изградуваат од морал, интегритет, чест. А токму тие се првите што се рушат кога ќе дојде магарето со вреќите. Без борба. Без крв. Само со потпишан договор, со ракување и тивко „ќе средиме“. Некои ќе речат – „таков е светот, секој има цена“. Но прашањето е: дали навистина секој има? Или само оние што заборавиле да бидат луѓе?
Иднината на нашите вредности
Во време кога златото има повеќе авторитет од вистината, да останеш тврдина е најхрабриот чин. Да кажеш „не“, кога можеш лесно да кажеш „колку нудиш“ – тоа е денешниот подвиг.
Но, магарето не само што ги преминува тврдините – ги менува патиштата. Тоа што порано беше недостапно, сега е дел од пазарот. Врати што беа заклучени, се отвораат со парите. Токму тука се раѓаат прашањата за иднината на нашиот морален компас.
Дали некои од нас се продале на тој сјај? Дали заборавивме да изградиме свои тврдини од идеали? Или сме само дел од играта што не можеме да ја избегнеме?
Повик на акција
И додека магарето носи злато, понекогаш е добро да се запрашаме: што носиме ние? Нашата чест или само желбата да преживееме?
Затоа, ако веќе не можеме да го спречиме магарето – барем да не го следиме.
автор: Ромина Марковска
Извор за и сирација: Плутарх – Lives. Преку: x-legio.com
